maandag, oktober 23, 2006

Beste vrienden een uitstervend ras

LONDEN - Langere werktijden, concurrentie op de werkvloer en de opkomst van het internet als ontmoetingsplaats hebben ertoe geleid dat vooral jonge mannen steeds minder echt goede vrienden hebben. Dat blijkt uit onderzoek in de Verenigde Staten, aldus de Britse zondagskrant The Sunday Times.

Volgens sociologen hadden mannen twintig jaar geleden gemiddeld 3,5 vertrouwelingen, met wie zij over alles konden praten. Tegenwoordig zijn dat er gemiddeld twee. Volgens de onderzoekers is de 'beste vriend' vervangen door een netwerk aan 'vage kennissen', op het werk of via het internet.

Een kwart van de mannen heeft helemaal niemand om in moeilijke tijden op terug te vallen. Twintigers die hun schoolvrienden en studiegenoten uit het oog zijn verloren en gepensioneerden zijn het 'eenzaamst'. (bron; nu.nl)

donderdag, oktober 19, 2006

Liever langere werkweek dan later met pensioen

Nederlanders geven de voorkeur aan een langere werkweek boven het verhogen van de pensioenleeftijd. Dat blijkt uit een onderzoek van Motivaction, dat is verricht in opdracht van het televisieprogramma Netwerk.

Ook vinden Nederlanders dat koopkrachtige ouderen moeten meebetalen aan de AOW als dit nodig is om de pensioengerechtigde leeftijd op 65 te houden.

De onderzoekers vroegen hoe Nederland toonaangevend zou kunnen blijven. Pensioen op latere leeftijd is volgens de ondervraagden geen optie. De beste oplossing is volgens hen het stimuleren van stages van middelbare scholieren bij bedrijven en instellingen. Belastingverlaging voor lagere inkomens en een financieel aantrekkelijk klimaat creëren voor buitenlandse bedrijven volgen als tweede en derde in de toptien. Het beter regelen van naschoolse opvang heeft volgens de ondervraagden het minste effect.

-------------------------------------------------------------------------------
Zelf voor je pensioen zorgen of eigen baas worden en werken vanuit huis?
zie verhoog je marktwaarde http://www.road2yoursuccess.com

Nederlander kampt met hogere schulden

Nauwelijks toenemende lonen en stijgende prijzen zorgen ervoor dat Nederlanders te kampen hebben met steeds hogere schulden. Dat heeft de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet (NVVK) donderdag bekendgemaakt.

De gemiddelde schuld was in 2004 nog zestienduizend euro, dit jaar is het gemiddelde 22 duizend euro, een stijging van veertig procent. Het gemiddeld aantal schuldeisers is met elf gelijk gebleven.

Mensen die eerder net rond konden komen, zijn door de stijging van vaste lasten en de prijzen van boodschappen in financiële problemen gekomen. Het aantal verzoeken voor een schuldregeling steeg van 39 duizend in 2004 naar 43 duizend vorig jaar. Voor dit jaar wordt eenzelfde stijging verwacht, meldt de NVVK.

Een ruime meerderheid van de mensen met schulden is alleenstaand, zeventig procent. Verder zijn de meeste schuldenaren tussen de 25 en 45 jaar oud en hebben zij een inkomen beneden modaal. Tachtig procent van de schuldenaren heeft de Nederlandse nationaliteit.
bron: nu.nl

woensdag, oktober 18, 2006

Achmea schrapt 1200 banen

ZEIST - Bij zorgverzekeraar Achmea, eigenaar van onder meer Zilveren Kruis, gaat een derde van de 3600 banen verloren. De invoering van het nieuwe zorgstelsel begin dit jaar heeft de verzekeraar veel geld gekost. Reorganisatie is onvermijdelijk. Dat blijkt uit een vraaggesprek met Jeroen van Breda Vriesman, directievoorzitter van de afdeling zorg, in NRC Handelsblad.

Volgens Van Breda Vriesman hebben vooral het aanpassen van computersystemen en omscholen van werknemers veel geld gekost. Ook had het bedrijf dure reclamecampagnes in de aanloop naar het nieuwe stelsel.
Om klanten te winnen zette Achmea daar een zorgpremie tegenover die niet kostendekkend is. Daardoor lijdt het bedrijf gemiddeld 15 miljoen euro verlies per maand.

Twee jaar

De reorganisatie zal ruim twee jaar duren. Afgelopen week is het personeel van Achmea geïnformeerd over de reorganisatie.

Personeel dat weg moet krijgt nog een aantal maanden doorbetaald en wordt geholpen bij het vinden van een nieuwe baan. Achmea is met 3,5 miljoen klanten een van de grootste zorgverzekeraars van Nederland.

dinsdag, oktober 17, 2006

Arbeidsmarkt / ’Werk onderbreken is riskant voor vrouw’

Bron: Trouw

„Begin niet te vroeg aan kinderen. Onder de huidige omstandigheden op de Nederlandse arbeidsmarkt is het beter om eerst een soort fundament op te bouwen in je carrière, zodat je kan bogen op flinke werkervaring”, luidt het advies van sociologe Amelia Román.
„En als je eraan begint, gun je zelf de tijd om zaken goed op de rails te hebben. Neem ouderschapsverlof. Dan kan je terugkeren naar een zo groot mogelijke baan.” Met een klein deeltijdbaantje zijn veel carrièrekansen en daarmee een betere sociaal-economische status en betere beloning verkeken. Ten minste 24 uur per week werken, het liefst 32 uur, brengt minder schade.

De wetenschapster, geboren in Californië, analyseerde de gevolgen van de loopbaanonderbreking en deeltijdwerk in Nederland. „Veel vrouwen werken parttime of stoppen, vooral als ze kinderen hebben, maar zonder de gevolgen daarvan te kennen.” Die consequenties in kaart brengen zodat ze een betere afweging kunnen maken, was haar belangrijkste motief voor het onderzoek. Die gevolgen zijn ronduit negatief, moest ze concluderen.

Met haar onderzoek slaat ze ook een flinke deuk in de door het kabinet aangemoedigde levensloopregeling. „Het is een begin, maar we zijn er nog lang niet.” Zolang bepaalde ontwerpfouten er niet worden uitgehaald, is de regeling geen stimulans voor de arbeidsparticipatie van vrouwen en ouderen en zal die zelfs schipbreuk lijden.
Ouderen zullen hem vooral gebruiken om vervroegd te stoppen met werken, en vrouwen schaden hun carrière-opbouw als ze er gebruik van maken. Ze halen dat niet meer in, blijkt uit haar onderzoek. „Het komt erop neer dat vrouwen uiteindelijk langer zullen moeten doorwerken om de financiële schade, zoals minder pensioen, vanwege loopbaanonderbreking te compenseren, terwijl mannen er eerder uitstappen.”

Román heeft vooral kritiek op een van de fundamenten van de huidige levensloopregeling, die de verantwoordelijkheid volledig bij de werknemer legt. „Het is niet wettelijk geregeld dat je het opgespaarde verlof kan opnemen, daarover moet je onderhandelen met de werkgever. Alle nadelige gevolgen zijn dus ook voor rekening van de individuele werknemer. Zij hebben het probleem.”

De sociologe wijst erop dat uiteindelijk ook de bedrijven en de economie slechter af zijn als werknemers door de zwakke regelingen voor de combinatie van arbeid en zorg minder kunnen participeren op de arbeidsmarkt dan gewenst. „Werkgevers hebben al lang door dat vrouwen onmisbaar zijn in hun organisaties, maar door het ontbreken van voorzieningen zitten ze vaak in te kleine deeltijdbaantjes en kunnen niet bijdragen wat er nodig is.”

Juridisch hebben deeltijdwerkers in Nederland weliswaar dezelfde rechten als fulltimers, maar dat vertaalt zich niet in gelijke kansen, legt het onderzoek van Román bloot. De blijvende negatieve gevolgen van een deeltijdverleden zijn volgens haar zorgwekkend, vooral omdat de Nederlandse economie van anderhalfverdieners stevig overeind staat. Als beleidsmakers werkelijk de arbeidsparticipatie van vrouwen willen verhogen, zal het daarom „eenvoudigweg economisch aantrekkelijk moeten worden om meer uren te werken”, concludeert ze.
Román is optimistisch over de kansen op ’meer maatwerk’. „Als ik zie van hoever we zijn gekomen, hoeveel meer vrouwen werken, denk ik dat we over tien jaar zijn waar we willen komen.”

-------------------------------------------------------------------------------------------
bouw aan een financiele toekomst, wordt eigen baas en werk vanuit huis.
http://www.road2yoursuccess.com

Vrouw lijdt schade door te korte deeltijdbaan

Ook tijdelijk onderbreken benadeelt de carrière
Bron: Trouw

Het tijdelijk onderbreken van de loopbaan en werken in deeltijd is in Nederland funest voor de carrière van met name vrouwen. Daarom is de levensloopregeling zoals die nu in het vat is gegoten, schadelijk, zegt sociologe Amelia Román.

Ze promoveert eind oktober aan de Universiteit van Utrecht op een omvangrijk onderzoek naar de gevolgen van het afwijken van de standaard voltijdse loopbaan. Daaruit blijkt dat werknemers in Nederland jarenlang de negatieve gevolgen dragen als ze tijdelijk stoppen of minder gaan werken, bijvoorbeeld omdat ze kinderen krijgen. Drie jaar nadat ze weer volledig aan de slag zijn gegaan, zijn de consequenties voor de carrière duidelijk zichtbaar.

Vergeleken met collega’s die wel fulltime zijn blijven werken, is hun functieniveau en sociaal-economische status lager. Ook op de langere termijn halen vrouwen deze schade niet in. Mannen lukt het nog wel van hun deeltijdverleden te herstellen, constateerde Román.
Tijdelijk helemaal stoppen met werken is nog schadelijker, want dat heeft ook gevolgen voor het salarisniveau. Tien jaar na deze ’pauze’ is bij vrouwen het loon nog steeds lager, analyseerde de sociologe. Voor mannen geldt bovendien dat ze na vrijwillige werkloosheid moeilijker weer een plaatsje veroveren op de arbeidsmarkt. Vrouwen voegen zich gemakkelijker in, kennelijk omdat werkgevers zo’n onderbreking bij hen meer accepteren.

Hoe anders is dit in België, waar zo’n verlofperiode of tijdelijke terugschakeling naar deeltijdwerk wettelijk verankerd is. Vrouwen gebruiken het voornamelijk om werk en zorg te combineren, (oudere) mannen voor deeltijdwerk als opstapje naar hun pensionering. Daar kan een tijdelijke onderbreking van de loopbaan of urenreductie zelfs een positief effect hebben, mits die niet langer dan een jaar duurt, analyseerde Román.

De sociologe betreurt het dat Nederland zo in de ban is van het Scandinavische sociale model. „Dat kent weliswaar veel langere verlofperiodes voor zowel vrouwen als mannen, maar het gaat uit van terugkeer naar voltijds-banen. Als we die keuze van deeltijdwerk in Nederland willen behouden, ook om ouderen langer aan de slag te houden, kunnen we wellicht meer leren van onze zuiderburen.” Want volgens Román heeft Nederland een grote ontwerpfout gemaakt in de levensloopregeling. Werknemers hebben wel wettelijk het recht op sparen van verlof, maar niet, zoals in België, het wettelijk recht op een onderbreking van de loopbaan.